Podgóra

Było to wczesną  wiosną, wszystko stało w pełnym rozkwicie, rozległe łąki mieniły się kolorami kwiatów, a drzewa mijanych wielkich sadów uginały się pod  ich białymi kiściami. Okolica była pagórkowata  na jednym pagórków dostrzegli kompleks budynków o białych ścianach i czerwonych dachach, pośród których wznosiła  się smukła wieżyczka, całość otoczona zieloną kępą drzew i biało kwitnącym sadem. Widok był tak malowniczy, że zatykało nam oddech z wrażenia. To więc była owa posiadłość, którą ofiarował nam szlachetny człowiek dla naszych bezdomnych dzieci. I oto stanęliśmy na progu tego przepięknego domu. Oglądaliśmy rzędy jasnych obszernych pokoi, jakby przygotowywanych na przyjęcie całej rzeszy rozszczebiotanych dzieciaków. Z każdego okna roztaczał się szeroki widok na wzgórze i doliny i wijącą się w oddali  srebrną nitkę Odry. Wzgórze pokryte było kwitnącymi sadami, które tarasowato schodziły w dolinę, leżącą u jego stóp. To była czarująca posiadłość, a my patrzyliśmy na to chwilami zatracając świadomość, czy to sen czy rzeczywistość. Stałam we framudze okna zapatrzona w cudny widok, jaki się stąd roztaczał. Miałam uczucie jakby sam Bóg wkładał oto w moje ręce dar, o który Go tak gorąco prosiłam, choć nawet nie śmiałam marzyć o takiej jego postaci! Była cisza wokoło nas. Było to 19 kwietnia 1910 roku. Nie zapomnę tej daty do końca życia. *

 Aktualnie Podgóra (przed 1945 rokiem – Warteberg) jest częścią miejscowości Rościsławice.  Na początku XIX wieku w Podgórze znajdowała się niewielka kawiarenka, którą od niejakiego Nietschke zakupił Konrad Kissling należący do znanej wrocławskiej rodziny browarników. Konrad miał przebudować kawiarnię pod willę dla siebie. Na przełomie XIX i XX wieku powiększono posiadłość o zabudowania gospodarcze. Syn Konrada Kisslinga rozbudował cały zespół z myślą o bezdomnych sierotach, które miały znaleźć tu niebawem schronienie i dach nad głową. Szacuje się, że w Podgórze zamieszkała setka dzieci. Tak powstał pierwszy ośrodek  Matki Ewy, powołany w ramach akcji Domy dla Bezdomnych (Heimat fur Heimatlose). Tych domów powstało w sumie 40.  Podgóra była pionierem. W pracę z dziećmi zostały zaangażowane miechowickie diakonise, które często wspierali wolontariusze, ludzie dobrego serca. Jedną z takich osób była Edith Stein – Święta Teresa Benedykta od Krzyża. Więcej o Stein można przeczytać w książce Zbigniewa Machonia z Chocianowa. 

Początkowo przełożoną Domu w Podgórze była Frieda von Hedemann. Dom zamieszkiwały rodzinki: Kornblumen (Chabry), Heckenrosen (Dziekie róże) i Wohnblumen. 

Po wojnie Państwo zorganizowało w budynku sierocińca Dom Pomocy Społecznej „Rościsław”. 

Wnętrze Domu dla Bezdomnych. Podgóra. Fot: Archiwum Domku Matki Ewy

 Więcej zdjęć Domu w Podgórze tutaj: http://dolnoslaskie.fotopolska.eu/Roscislawice/b20424,Dom_Pomocy_Spolecznej_Roscislaw.html

* red. R. Pastucha, Ewa von Tiele-Winckler. Matka Ewa. 31.X.1866. – 21.VI.1930. „Ostoja Pokoju” Bytom-Miechowice., Katowice 2002, s.77-78